بارنامه
 
تعریف بارنامه:
بارنامه سندی است که حمل کننده یا نماینده وی پس از وصول کالا صادر می نماید و حاکی از حمل کالای معینی ای یک نقطه (مبدا حمل) به نقطه دیگر (مقصد حمل) با وسیله حمل مورد توافق (کشتی، قطار، کامیون، هواپیما و یا ترکیبی از آنها) در مقابل کرایه حمل معینی می باشد.
 
بارنامه الکترونیکی:
روند رو به افزایش غیرمادی‌ سازی اسناد حمل بین‌المللی، به ویژه حمل از راه دریاها با استفاده از ابزار الکترونیکی به دلیل سرعت مناسب، کم‌ هزینه‌ بودن و دقت محیط الکترونیکی روز به روز در حال افزایش است. در این میان، صدور بارنامه به عنوان مهم‌ترین سند حمل کالاها در فرم الکترونیکی، همیشه در دهه‌های اخیر در کانون توجه پروژه‌های قانونگذاری ملی و بین‌المللی بوده است. مقرارت «بولرو»، «سی‌داکس» و «آنسیترال»، سه تلاش قابل توجه در عرصه بین‌المللی کوشیده‌اند تا سه کارکرد بارنامه کاغذی اعم از «تلقی بارنامه به عنوان دلیل قرارداد حمل»، «رسید دریافت کالاها» و «سند مالکیت» را در فضای الکترونیکی نیز برای بارنامه الکترونیکی محقق سازند. به رغم تحقق دو کارکرد «دلیل قرارداد حمل» و «رسید کالاها» در جایگزینی بارنامه کاغذی با بارنامه الکترونیکی درباره کارکرد مالکیت، بیشتر نویسندگان معتقدند تلقی بارنامه به عنوان سند مالکیت باید به وسیله رویه تجاری بازرگانی بین‌المللی نیز به رسمیت شناخته شود.

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉

استاندارد های حقوقی برای بارنامه وضعیت محموله ها، در سندی به نام رویه و عملکردهای یکنواخت اعتبار اسنادی فراهم آمده است که توسط اتاق بین المللی بازرگانی تهیه شده و به عنوان "یو.سی.پی "(UCP) شناخته شده است و بعداً این استانداردها با بخش تکمیلی مربوط به بارنامه الکترونیکی محموله ها که به "ئی.یو.سی.پی "  (EUCP) معروف است، منتشر شده است.

در سال 1990 کمیته بین المللی دریایی (CMI) بارنامه الکترونیکی محموله ها را تصویب کرد. قواعد مربوط به ئی.یو.سی.پی، مستقل از هر نوع فن آوری هستند. انتقال الکترونیکی اسناد می تواند تنها در صورت تصویب کلیه طرف های تجاری مورد استفاده قرار گیرد. چنانچه در انتقال اسناد مشکلی به وجود آید، دریافت کننده می تواند مجدداً درخواست ارائه اسناد را بکند.

حمل کنندگان، بازیگران مهم در فرآیند نقل و انتقال بارنامه الکترونیکی محموله ها بین طرف های معامله هستند. قوانین کمیته بین المللی دریایی مستلزم ایجاد یک "کلید خصوصی  "(Private Key) که عبارت است از هر روش فنی ممکن، برای حصول اطمینان نسبت به انتقال الکترونیکی و اصالت و واقعی بودن سند است. چنانچه یک طرف تجاری نخواهد در نقل و انتقال الکترونیکی مشارکت کند، در صورت تقاضا، بارنامه کاغذی محموله را دریافت می کند.

برای نظام فوق، روش جایگزینی وجود دارد که از سوی سازمان به نام (BOLERO)  اجرا می شود. در این نظام  به جای استفاده از کلیدهای الکترونیکی، پیغام های فروشنده به خریدار از طریق شخص ثالث مورد اعتماد (Trust Third Party=TTP) تائید می شود. وظیفه بولرو تأیید هویت کلیه طرف های تجاری درگیر و عدم تغییر پیغام هاست.

منظور از تمیز (Clean) یا مخدوش (Dirty) بودن کالا چیست؟
در هنگام تحویل محموله، در بارنامه باید دقیقا مشخص شود که محموله چیست و شرایط آن چگونه است. چنانچه محموله در شرایط خوبی قرار داشته باشد و بارنامه هیچ گونه مغایرتی را نشان ندهد، بارنامه تمیز است.
اگر محموله در حین سفر دچار خسارت شود یا در بارنامه محموله تغییری به وجود آید، در این صورت، وضعیت مخدوش یا کثیف (Dirty) گفته می شود و مبین آن است که این برنامه بنا به دلایلی حاوی کالای صحیح یا سالمی نیست که این موضوع می تواند بسیار درد سر ساز باشد.
 
انواع بارنامه رایج در حمل و نقل:
از آنجایی که کالا های مختلف با وسایل گوناگون حمل می شوند، نوع بارنامه متفاوت می شود که رایج ترین آنها به شرح زیر می باشند:
 بارنامه دریایی، حمل با کشتی (Ocean/Marine Bill of Lading)، راه نامه (بارنامه) هوایی، حمل با هواپیما (Airway Bill)، راه نامه (بارنامه) راه آهن، حمل با قطار (Railway Bill)، راه نامه (بارنامه) حمل با کامیون (CMR/Truck Way Bill)، بارنامه سراسری، حمل با کامیون، قطار، کشتی (Through Bill of Lading)، و بارنامه حمل مرکب فیاتا (Combined Transport Bill of Lading)
 
👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉