اینکوترمز و اهداف آن

اینکو تِرمز (Incoterms): یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی «International Commercial Terms» به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی International Chamber Of Commerce تهیه و تدوین شده و به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود. انعقاد قرارداد خريد احتیاج به مشخص شدن شرايط خرید دارد که در گذشته این شرایط براساس عرف محل تعیین می گردید.  با گسترش و توسعه تجارت بین المللی احتیاج به شرایط مشخص و مدونی بوجود آمد که این امر به وسیله اتاق بازرگانی بین المللی در سال 1936 تدوین شد و incoterms نام گرفت و بعد از آن در سال های 1953، 1967، 1976، 1980، 1990، 2000 و 2010 مورد بازنگری قرار گرفت و از سال 1980 این قواعد هر 10 سال یک بار بازنگری، تغییر و اصلاح می شود.

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉
 
اینکو‌ترمز به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ می‌دهد. مسائلی شامل حمل کالاها، ترخیص کالا، واردات و صادرات کالاها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می‌باشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می‌باشد. اصطلاحات مختلف اینکوترمز معمولأ با ذکر مکان‌های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد نه عناوین مرتبط با جابجایی. 
 
چارچوب طبقه بندی قواعد اینکوترمز در نسخه سال 2010

• کلیه قواعد اینکوترمز در دو دسته طبقه بندی می شوند:

دسته اول قواعدی هستند که برای همه روش های حمل می توانند مورد استفاده قرار گیرند و شامل 7 قاعده (DDP, DAP, DAT, CIP, CPT, FCA, EXW) هستند و دسته دوم قواعدی هستند که ویژه حمل دریایی (FAS, FOB, CFR و  CIF) می باشند. به دلیل اهمیت روزافزون حمل دریایی، در نسخه سال 2010 قواعد ویژه حمل دریایی به عنوان یک دسته یا طبقه مجزا مطرح شدند.

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉
 
بررسی یازده قاعده اینکوترمز 2010

🔸دسته اول شامل موارد زیر می شود:
 
Ex Works – تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ:
تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ (محل کار). در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید و یا انبار کالا به خریدار تحویل می‌دهد و کلیه هزینه‌ها، اعم از بارگیری، حمل ‌و ‌نقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است. فروشنده تعهدی بابت انجام تشریفات گمرکی صادرات و اخذ مجوزهای صدور ندارد اما در صورت درخواست خریدار، فروشنده موظف است به ریسک و هزینه خریدار در اخذ مجوز های صدور و انجام تشریفات گمرکی صدور به وی کمک کند. باید دقت کرد که ترجمه "تحویل درب کارخانه" ترجمه کاملی نیست و بهتر است به "تحویل در محل فروشنده بدون ترخیص صادراتی" ترجمه شود.
 
FCA - مخفف اصطلاح Free Carrier
تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ (تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انام می رساند که آن را پس از ترخیص برای صدور در محل مقرر در اختیار حمل کننده تعیین شده از سوی خریدار قرار دهد. باید دقت کرد محل انتقال خطر به صورت دقیق تعیین شده باشد، چرا که خطر از آن نقطه به بعد با خریدار است. محل جغرافیایی این قاعده می تواند درون محل فروشنده، درون کشور فروشنده یا در مرز باشد. در هر صورت ترخیص صادراتی در این قاعده بر عهده فروشنده است. در این قاعده بهتر است خریدار نوع حمل و مقصد و مسیر حمل را به فروشنده اطلاع دهد تا فروشنده بتواند بسته بندی مناسب را تدارک ببیند. دقت کنید که ترجمه های "حمل رایگان" یا "حمل آزاد" یا "حمل مجانی" صحیح نیستند. عبارت FREE در تمام قواعد F به معنای "تحویل" است نه رایگان یا عبارت های مشابه دیگر. همچنین منظور از CARRIER در این قاعده نیز هر شخصی است که توسط خریدار معرفی می شود و الزاما یک شرکت "حمل کننده" نیست.
 
CPT: مخفف اصطلاح Carriage Paid To
پرداخت کرایه حمل کالا تا ... . از این قاعده می توان برای هر روش حمل و نقل از جمله حمل و نقل مرکب استفاده کرد. فروشنده کالا را به حمل کننده ای که خود تعیین کرده است تحویل می دهد اما به علاوه باید هزینه لازم جهت حمل کالا تا مقصد مقرر را بپردازد. در این قاعده دو نقطه بحرانی وجود دارد که عبارتند از نقطه انتقال خطر و نقطه انتقال هزینه از فروشنده به خریدار. موضوعی که باید با صراحت در قرارداد گنجانده شود این است که اگر از حمل کنندگان متعددی برای حمل کالا به مقصد مقرر استفاده شود، مسوولیت خطرهای متوجه کالا هنگامی منتقل می شود که کالا به نخستین حمل کننده تحویل داده شود. البته در صورتی که طرفین در قرارداد توافق کنند، می توان محل انتقال خطر را به محلی بعد از تحویل به نخستین متصدی حمل تغییر داد.  
 
CIP: مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to
پرداخت کرایه حمل و بیمه کالا تا ... . از این قاعده برای تمام روش های حمل و نقل از جمله حمل و نقل مرکب استفاده می شود. فروشنده کالا را به حمل کننده ای خود تعیین کرده تحویل می دهد اما باید هزینه لازم جهت حمل و بیمه کالا تا مقصد مقرر را نیز بپردازد. مسئولیت کلیه خطرهای متوجه کالا و هرگونه هزینه های اضافی آن پس از تحویل به عهده خریدار است. البته در این قاعده فروشنده باید خطر از میان رفتن یا آسیب دیدن کالا در جریان حمل و نقل را تحت پوشش بیمه قرار دهد. البته در صورت بروز خسارت، پیگیری موضوع با خریدار است.
 
DAT: مخفف اصطلاح Delivered at Terminal
تحویل در پایانه. برای همه روش های حمل کاربرد دارد. فروشنده کالا را از وسیله رساننده به محل مورد توافق در نقطه معین در مقصد تخلیه کرده و در پایانه مورد نظر که شامل هر محلی می شود، در اختیار خریدار قرار می دهد و در واقع تمام هزینه و ریسک کالا تا رساندن آن به پایانه مشخص شده و تخلیه کالا در نقطه معین در پایانه بر عهده اوست اما هیچگونه تعهدی بابت ترخیص وارداتی، پرداخت حقوق ورودی و دیگر هزینه های گمرکی کشور خریدار ندارد.
 
DAP: مخفف اصطلاح Delivered at Place
تحویل در محل مقرر. برای همه روش های حمل قابل استفاده است. فروشنده زمانی که کالا روی وسیله حمل آورنده به مقصد توافق شده، آماده تخلیه (تخلیه نشده) در اختیار خریدار قرار می دهد در واقع تحویل را به انجام رسانده است.
 
DDP: مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid
تحویل کالا در محل مقرر در مقصد با ترخیص و با پرداخت حقوق و عوارض ورودی. از این قاعده برای هر روش حمل و نقل از جمله حمل و نقل مرکب استفاده می شود. فروشنده کالا را در کشور مقصد پس از انجام ترخیص کالا و پرداخت عوارض تحویل خریدار می‌دهد.

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉

🔸دسته دوم شامل قواعدی است که صرفا برای حمل دریایی قابل استفاده هستند:
 
FAS: مخفف اصطلاح Free Alongside Ship
تحویل کالا در کنار کشتی یا شناور (روی اسکله یا بارانداز). فروشنده تحویل کالا را زمانی به انجام می رساند که کالا در بند بارگیری تعیین شده در کنار کشتی یا شناور قرار گیرد. وقتی حمل کانتینری است عموما فروشنده کانتینر را در محوطه کانتینری تحویل شرکت حمل (و در واقع خریدار) می دهد و نه در کنار کشنتی. در چنین مواردی بهتر است از FCA استفاده کرد و نه FAS.
 
FOB: مخفف اصطلاح Free On Board
تحویل کالا روی کشتی یا شناور (در محلی که با توجه به نوع شناور برای استقرار کالا پیش بینی شده است). فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که کالا را در بندر بارگیری (مبدا) تعیین شده بر کشتی بارگیری می کند. به عبارتی، خریدار از این لحظه به بعد باید مسئولیت کلیه مخارج کالا و خطر های از میان رفتن کالا یا آسیب دیدن آن را تقبل کند. در این قاعده فروشنده کالا را تا بندر مرزی کشور خود حمل و ترخیص صادراتی می کند. کالا را بارگیری و بعد از اتمام بارگیری تحویل می دهد.
 
CFR: مخفف اصطلاح Cost and Freight
قیمت کالا (هزینه ها) و کرایه تا بندر مقصد. فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام می رساند که کالا در بندر مبدا در شناور بارگیری کرده و هزینه های متعارف رساندن کالا به بندر مقصد را پرداخت می کند. ممکن است برای اشاره به این قاعده از C&F و CNF نیز استفاده شود که نیاید این کار صورت گیرد.در این قاعده بهتر است نام هر دو بندر (مبدا و مقصد) مشخص شود.
 
CIF: مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight
هزینه، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. در این قاعده فروشنده کالا را از بارگیری یا شناور به شرکت حمل تحویل می دهد و موظف است کرایه، حق بیمه و دیگر هزینه های متعارف تا بندر مقصد را نیز پرداخت کند اما تعهدی بابت ریسک و خطرات اجرای این مراحل بعد از بارگیری در بندر مبدا را ندارد. بنابراین تعهدات فروشنده در این قاعده همانند CFR می باشد، با این تفاوت که انعقاد قرارداد بیمه با شرکت بیمه و پرداخت حق بیمه را نیز بر عهده می گیرد.  

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉
 
اهداف اینکوترمز

اهداف اینکوترمز  Incoterms
◀️هدف عمده اینکوترمز عبارت است از ایجاد یک سلسله مقررات در رابطه با اصطلاحات مورد استفاده در تجارت بین المللی به نحوی که برای هر اصطلاح مفهوم مشخصی وجود داشته باشد.
◀️تفاوت در تفسیر اصطلاحات مورد استفاده در تجارت بین المللی در کشورهای مختلفی و سیستم های تجاری متفاوت همواره یکی از علل ایجاد اختلاف بین تجار در سطح بین الملل بوده است. مقررات اینکوترمز با تعاریف استاندارد و یکسانی که از این اصطلاحات به عمل آورده به یکی از اهداف عمده خود که همانا استاندارد نمودن این اصطلاحات در سطح بین المللی می باشد دست یافته است.
◀️اشکالات عمده ای که همواره صادر کنندگان و وارد کنندگان با آن مواجه بوده اند شامل سه دسته به شرح ذیل می باشد:
– قانون کدام کشور حاکم بر اختلافات است؟
– مشکلات ناشی از داشتن اطلاعات نامناسب
– مشکلات ناشی از تفسیرهای مختلف در مورد اصطلاحات مورد استفاده
استفاده از اینکوترمز، مشکلات فوق را تا حد زيادی کم کرده است. به طور کلی با استفاده از اینکوترمز می توان به سوالات ذيل در مورد هر معامله پاسخ داد:
– چه کسی باید ترتیب حمل کالا را بدهد؟
– پرداخت هزينه حمل به عهده کیست؟
– انتقال ریسک در چه نقطه ای صورت می پذيرد؟
– مسئولیت خریدار و فروشنده تا چه میزان است؟
– مطمئن ترین روش کدام است تا معامله به نحو بهتر انجام گیرد؟
 
👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉
 
اهمیت استفاده از اینکوترمز برای طرفین معامله
يکنواختی- با استفاده از مقررات اینکوترمز طرفین مقررات یکنواختی را می پذيرند و تفسیرهای مختلف حقوق محلی خود را در نظر نمی گیرند.
اطمینان- طرفین با اطمینان کامل مبنی بر اینکه طرف مقابل چه تعهداتی دارد وارد معامله می شوند. همچنین مشخص می گردد هر کدام چه مدارکی را باید تهیه و چه مدارکی را باید دریافت نمایند.
انعطاف- مقررات اینکوترمز همواره با پیشرفت مخابرات و حمل و نقل مورد بررسی قرار می گیرد و در مواقع لازم در مفاد آن تجدید نظر می شود.
تعیین حقوق و وظایف طرفین معامله- با استفاده از اینکوترمز نحوه تحویل و تحول کالا، نقطه انتقال ریسک، نحوه توزیع هزینه ها و چگونگی حمل کالا کاملاً مشخص می شود و طرفین از وظایف خود در این موارد دقیقاً با اطلاع می باشند.

👈خرید، واردات و ترخیص قطعات الکترونیکی با تهران پیشرو👉